- remoror
- rĕ-mŏror, ātus, 1, v. dep. n. and a.I.Neutr., to stay, tarry, linger, loiter, delay (so rarely):II.
nam quid illaec nunc tam diu intus remorantur remeligines?
Plaut. Cas. 4, 3, 7:ibi corpora,
Lucr. 2, 75:res nulla foris,
id. 2, 158:in concilio,
id. 2, 564; cf.:in Italiā,
Liv. 27, 12, 3:sed postquam remorata suos cognovit amores,
Ov. M. 4, 137:perge, ne remorare. Non diu remoratus es: Jam venis,
Cat. 61, 200 sq.:Etesiae contra fluvium flantes remorantur,
Lucr. 6, 717.—Act., to hold back, stay, detain, obstruct, hinder, delay, defer (syn. retardare;freq. and class.): aliquem,
Plaut. Mil. 3, 3, 46:haec edepol remorata med est,
id. Ep. 5, 1, 23; id. Rud. 4, 6, 4 et saep.:di illum perdant, qui me hodie remoratus est,
Ter. Eun. 2, 3, 11:eae res, quae ceteros remorari solent, non retardarunt,
Cic. Imp. Pomp. 14, 40:nox atque praeda castrorum hostes quominus victoriā uterentur remorata sunt,
Sall. J. 38, 8; Prop. 1, 6, 5:quamvis te longae remorentur fata senectae,
i. e. should preserve you to a good old age, id. 1, 19, 17:num unum diem postea L. Saturninum tribunum plebis et C. Servilium praetorem mors ac poena remorata est?
i. e. was it put off, deferred? Cic. Cat. 1, 2, 4; cf. Auct. Her. 4, 36, 48:cur non remoratur ituros,
Ov. M. 13, 220.— Absol.:ab negotiis numquam voluptas remorata,
Sall. J. 95, 3.—With inanimate and abstract objects:alicujus commodum,
Ter. And. 4, 3, 24:scio te me iis epistulis potius et meas spes solitum esse remorari,
Cic. Att. 3, 14, 1:alicujus iter,
Sall. J. 50, 1; so,iter,
Ov. M. 11, 233.— Absol.:fugiunt, freno non remorante, dies,
Ov. F. 6, 772.► rĕmŏrātus, a, um, in a pass. signif.:remorandust gradus,
Plaut. Pers. 1, 2, 28:pomi jactu remorata (Atalanta),
Ov. M. 10, 671.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.